Ναζί εγκληματίας πολέμου: μικρόμυαλος; Όχι απαραίτητα. Οι Δήμιοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υποβλήθηκαν σε τεστ IQ και εξέπληξαν τους επιστήμονες που τους εξέτασαν!

Όταν τα όπλα των στρατιωτών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σίγησαν και η σκόνη των ερειπίων άρχισε σιγά σιγά να σκεπάζει νεκρούς, μνήμες και πληγές, οι Σύμμαχοι είχαν ένα ακόμα κομμάτι του παζλ να τοποθετήσουν για να ολοκληρωθεί το έργο του ολέθρου: τις δίκες των εγκληματιών πολέμου.

Η πρώτη και πιο γνωστή από αυτές τις δίκες, που έχει καταγραφεί ως Η μεγαλύτερη δίκη στην Ιστορία, ήταν η προσαγωγή στο δικαστήριο των μεγαλόσχημων εγκληματιών πολέμου. Ήταν η Δίκη της Νυρεμβέργης που διεξήχθη μεταξύ 20 Νοεμβρίου του 1945 και 1ης Οκτωβρίου του 1946. Οι δικαστές δίκασαν 24 από τους σημαντικότερους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του Γ’ Ράιχ – έναν από τους κατηγορούμενους, τον Μάρτιν Μπόρμαν, ερήμην, ενώ έναν άλλο, τον ηγέτης των εργατικών συνδικάτων Ρόμπερτ Λάι, δεν τον πρόλαβαν αφού αυτοκτόνησε μέσα μια εβδομάδα από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας.

Η δίκη εκείνη, που μονοπώλησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον τότε, δεν ενδιέφερε τόσο αν οι Ναζί είχαν διαπράξει τα εγκλήματα που τους καταλογίζονταν, αφού ήταν αυταπόδειχτα και πασιφανέστατα, όσο το γιατί είχαν φθάσει στη διενέργεια τέτοιων ωμοτήτων και φρικαλεοτήτων.
Οι διοικητές των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των στρατοπέδων του θανάτου ήταν ψυχοπαθείς; Ήταν κάποια συγκεκριμένη σοβαρή ψυχική νόσος εκείνη που όπλισε τα χέρια των Ναζί για να εξοντώσουν τόσους ανθρώπους; Τι ήταν αυτά τα τέρατα που δεν σεβάστηκαν την ανθρώπινη ύπαρξη και την εξευτέλισαν πριν την αφαιρέσουν με απεχθείς τρόπους; Ήταν απλοί άνθρωποι που έπαιρναν αβίαστα ολέθριες αποφάσεις; Είχαν φυσιολογική νοημοσύνη ή κάτι τους έλειπε από το θυμικό τους και σίγουρα η ενσυναίσθηση ήταν άγνωστο συναίσθημα γι’ αυτούς;

Εκείνη την εποχή, μια ομάδα κορυφαίων αμερικανών ψυχολόγων και ψυχιάτρων κλήθηκε να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις αναλύοντας χαρακτήρες και προσωπικότητες κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης.
Υποτίθεται ότι οι επιστήμονες εκείνοι, θα έπαιρναν εκτενείς συνεντεύξεις και θα υπέβαλλαν σε τεστ ευφυΐας τους ναζί κατηγορούμενους. Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι συμφωνούσαν ότι τέτοια εγκλήματα δεν θα ήταν ικανός να διαπράξει ένας κανονικός άνθρωπος. Οι άνθρωποι που γέμιζαν τις καρέκλες των κατηγορουμένων ήταν πιθανώς διαφορετικοί από τους, άλλους, τους απλούς ανθρώπους.

Για να διαπιστωθεί, αν οι Ναζί ήταν σε θέση να δικαστούν πέρασαν από ενός είδος τεστ IQ, το τεστ νοημοσύνης Wechsler-Bellevue που προσαρμόστηκε από τα αγγλικά στα γερμανικά· εκείνη την εποχή ήταν ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα τεστ IQ.
Ένας ταλαντούχος ψυχίατρος, ο Dr. Kelley, και ένας εξέχων ψυχολόγος, ο Dr. Gilbert, θα διεξήγαγαν τα τεστ.

Οι βαθμολογίες κυμαίνονταν από το χαμηλότερο 65 που θα χαρακτηριζόταν ως «ελλειμματική», μεταξύ 80 και 119 ως κανονικές και με 128 και άνω ήταν «πολύ υψηλές». Μόνο περίπου το 2,2% των ερωτηθέντων πέτυχε πάρα πολύ υψηλή βαθμολογία. Ο μέσος όρος όλων των Ναζί που δοκιμάστηκαν ήταν το 128. Αυτό σημαίνει ότι ήταν πολύ πάνω από το μέσο ανθρώπινο IQ. Ακολουθούν τα αποτελέσματα για 16 από τους Ναζί που πέρασαν το τεστ:

1.Χιάλμαρ Σαχτ, τραπεζίτης και οικονομολόγος: 143
2. Άρθουρ Σάις Ίνκαρτ, καγκελάριος της Αυστρίας – υπεύθυνος για τον διωγμό των Εβραίων της Ολλανδίας: 141
3. Χέρμαν Γκέρινγκ, ο δεύτερος σημαντικός πολιτικός των Ναζί, μετά τον Αδόλφο Χίτλερ:138
4. Καρλ Ντένιτς, ναύαρχος – διοικητής του στόλου των υποβρυχίων της Ναζιστικής Γερμανίας: 138
5. Φραντς φον Πάπεν, αντικαγκελάριος: 134
6. Έριχ Ρίντερ, επικεφαλής του γερμανικού πολεμικού ναυτικού: 134
7. Χανς Φρανκ, ιθύνων νους του Ολοκαυτώματος: 130
8. Χανς Φρίτζε, υπουργός Δημόσιας Διαφώτισης: 130
9. Γιόαχιμ φον Ρίμπερντροπ, υπουργός Εξωτερικών: 129
10. Άλμπερ Σπέερ, υπουργός Εξοπλισμών και υψηλός βιομηχανικός ηγέτης του Γ’ Ράιχ: 128
11. Άλφρεντ Γιόντλ, Αρχηγού του Επιτελείου Επιχειρήσεων της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ: 127
12. Άλφρεντ Ρόσενμπεργκ, εξέχον μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος – ο διαμορφωτής και εκφραστής της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας: 127
13. Κονσταντέν φον Νόιρατ, διπλωμάτης, ο οποίος υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, ως υπουργός Εξωτερικών: 125
14. Βίλχελμ Φρικ, σημαντικό στέλεχος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και Υπουργός Εσωτερικών: 124
15. Βάλτερ Φουνκ, οικονομολόγος που υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων: 124
16. Ρούντολφ Ες, διοικητής του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς Μπίρκεναου: 120

Το χάρηκαν οι φονιάδες των λαών

Η αντίδρασή των ναζί αξιωματούχων στα τεστ ήταν πιο ενδιαφέρουσα από τα αποτελέσματα: περίμεναν με ανυπομονησία και ήταν πολύ ευχαριστημένοι με ό,τι προέκυψε. Ο Φραντς φον Πάπεν είχε πει κάποτε ότι το τεστ IQ ήταν μια από τις πιο απολαυστικές στιγμές της αιχμαλωσίας τους!
Οι επιστήμονες που διενήργησαν τα τεστ σχεδόν εξεπλάγησαν αφού διαπίστωσαν πως όλοι τους ήταν διανοητικά πάνω από τον μέσο όρο.

Οι ιατρικές αξιολογήσεις των κατηγορουμένων, δεν αποκάλυψαν πλάσματα με ψυχικά διαταραγμένους εγκεφάλους· ήταν άνθρωποι με ελαττώματα, με υψηλό εγωισμό, χαμηλή ενσυναίσθηση, και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες ευδοκιμούσαν κακές ιδέες.
Ο Δρ. Kelley, ένας διάσημος ιδιοφυής επιστήμων, προσέγγισε τα τεστ με περιέργεια. Ο Gilbert, επίσης έξυπνος, αλλά Εβραίος, δεν έκρυβε την αποστροφή του για κάποιους από τους κατηγορούμενους, με τους οποίους συνομίλησε. Ο Γιούλιους Στράιχερ, συγκεκριμένα, του άφησε την πιο ελεεινή εντύπωση. Ο Στράιχερ ήταν πορωμένος αντισημίτης, ένας από τους ένθερμους και ξεδιάντροπους υποστηρικτές της γενοκτονίας· οι πράξεις του τον οδηγούσαν με σταθερά βήματα στο ικρίωμα του δημίου.

Ο Ρούντολφ Ες – ο διοικητής του Άουσβιτς κι όχι ο πολιτικός που πέθανε στις φυλακές του Σπάνταου το 1987- ήταν ένας από εκείνους με το χαμηλότερο IQ: 120. Όταν ζήτησαν οι ψυχίατροι από τον Ες μια σύντομη περίληψη της καριέρας του, παραδέχτηκε με συγκινητικό τόνο ότι ήταν υπεύθυνος για τους θανάτους περισσότερων από δυόμισι εκατομμυρίων Εβραίων! Όταν ρωτήθηκε για το πώς ήταν δυνατόν να εξοντωθούν τόσοι άνθρωποι απάντησε κυνικά: «Τεχνικά δεν ήταν τόσο δύσκολο και δεν θα ήταν δύσκολο να εξολοθρεύσουμε ακόμη περισσότερος. Και τότε άρχισε να επεξηγεί, πώς 10.000 άνθρωποι μπορούσαν να εξοντωθούν μέσα σε 24 ώρες!
Τελικά η ηγεσία των Ναζί ήταν εξαιρετικά ευφυής, ωστόσο είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός πώς τόσο έξυπνοι άνθρωποι παρασύρθηκαν και ακολούθησαν μια τόσο αιμοσταγή και φρικτή ιδεολογία.

Σύμφωνα με τα λόγια της γερμανοαμερικανίδας ιστορικού πολιτικού επιστήμονα και φιλοσόφου Χάνα Άρεντ: «Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι το περισσότερο κακό γίνεται από ανθρώπους που δεν αποφασίζουν ποτέ να είναι καλοί ή κακοί».
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τελικά: οι πράξεις είναι το αληθινό μέτρο της ευφυΐας ενός ανθρώπου και οι πράξεις των Ναζί μέτρησαν το βάθος του σκοτεινού μυαλού τους.

Πηγή: ethnos.gr


Αρχική