Ευρωπαϊκή ημέρα μουσικής. Με πρωτοβουλία του Δήμου Αλεξανδρούπολης διοργανώθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης μικρές συναυλίες απο στις μουσικές Σχολές της πόλης. Ομως κάπου εκεί στην άκρη της παραλιακής σε ένα μοναχικό και ήσυχο μέρος όπου δεσπόζει το μικρό παρεκκλήσι του Αγίου Εύπλου ήταν οι ροκάδες. Κάτω από το φως του μισού φεγγαριού στήθηκε μία λιτή σκηνή για να παίξουν οι Χίλια Χρόνια. Ένα τοπικό σχήμα άξιων και έμπειρων μουσικών. Στις μικρές τσιμεντένιες κερκίδες με σωστές αποστάσεις λόγω Υγειονομικού πρωτοκόλλου κάθονται οι φίλοι του σχήματος, αλλά και νέοι άνθρωποι και πολλά νέα παιδιά που άκουγαν μουσικά κομμάτια Rock πολλών δεκαετιών πίσω.
Ήταν λοιπόν κάπου στον Απρίλη του 2020, όπου ο Γιάννης μου έστειλε ένα μήνυμα… πάμε για καφέ. Αφού πήραμε τα καφεδάκια μας κατεβήκαμε και περπατήσαμε στην νέα διαμόρφωση της παραλιακής ζώνης της Αλεξανδρούπολης. Περπατώντας φτάσαμε στο παρεκκλήσι του Αγίου Εύπλου. Με μεγάλη χαρά ο Γιάννης, μου περιγράφει το όραμα του για εκείνο το σημείο. Θέλω, λέει να βάλουμε εδώ κερκίδες…. εκεί θα είναι το stage… εδώ θα υπάρξει υποδομή ρεύματος για να λειτουργούν τα ηχητικά και οι προβολείς. Τέλος ολοκληρώνει την περιγραφή με την εξής εικόνα… “Κοίτα από εδώ φαίνεται όλη η πόλη, όλη η παραλιακή Αλεξανδρούπολη”. Θα είναι υπέροχο μου λέει να δίνονται παραστάσεις εδώ και οι θεατές να ζουν μία μοναδική στιγμή. Ευρωπαϊκή ημέρα μουσικής λοιπόν, το Stage είχε στηθεί, οι κερκίδες είχαν τοποθετηθεί το όραμα του Γιάννη έγινε πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε πολύ ωραία με τα Χίλια Χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι αισθάνεσαι όμορφα όταν βλέπεις το όραμα κάποιου φίλου να πραγματοποιείται και αυτό να επιδρά με τον καλύτερο τρόπο στη δική σου διάθεση.
Ένα μικρό βίντεο με ερασιτεχνική λήψη με αυθόρμητη αντίδραση , σαν δείγμα από την όμορφη βραδιά.